Akal Budi 75 - Mengenai Budaya Politik

Tidak semua yang dikaitkan dengan hal-hal yang ditunjukkan sewaktu pilihanraya itu berbudaya politik. Budaya bukan semata-mata apa yang manusia lakukan. Ia menyangkut soal-soal kefalsafahan dan ketinggian pengetahuan dan ilmu. Ia lebih daripada sekadar apa yang Gabriel Almond & Bingham Powell percaya, bahawa budaya politik merangkumi komponen-komponen nilai, sikap, perasaan, kemahiran dan pengetahuan. Amanah dan tanggungjawab menunjangi semua itu terlebih dahulu, dan secara asas. Ia tidaklah semudah mengatakan bahawa sesuatu sistem itu bersifat kepatuhan, penyertaan, madani ataupun parokial.

Akal Budi 74 - Ikhtilaf

Pandangan sememangnya sentiasa terbuka kepada perbezaan dan ada kalanya, percanggahan. Keadaan itu - ikhtilaf - melibatkan pertikaian, ribut, pertentangan dan tidak setuju yang berpunca daripada pandangan.

Namun, dari sudut sains kepolitikan, ikhtilaf besar dan murni maknanya. Ia lebih daripada sekadar polemik dan perbahasan emosi. Dengan kata lain, sifat positif yang dicetuskan oleh perbezaan (atau ikhtilaf) itu sangat diperlukan dalam pembangunan manusia. Ia merupakan ihsan kemanusiaan.

Ikhtilaf bukanlah konflik. Ia sekadar perbezaan, kelainan. Ia bukanlah perpecahan dan ribut-taufan. Oleh itu, kenapa tidak dianjurkan ikhtilaf dan bukannya menonjolkan konflik? Tidaklah ia menjadi sesuatu yang sia-sia.

Akal Budi 73 - Kenapa Tidak?

Selepas meneliti senario pentadbiran negara sejak beberapa lama ini - terutamanya selepas kejadian banjir yang kelihatannya berpanjangan - saya fikir: ketika kita boleh menggunakan pelbagai kepakaran dan kecerdikan global untuk membangunkan keupayaan penguasaan dan pemerkasaan teknologi maklumat dan S&T negara, kenapa tidak hal yang sama dilakukan juga kepada soal pentadbiran keselamatan dan kesejahteraan fizikal tanah Malaysia yang tidak sebesar mana ini? Lebih-lebih lagi bila memikirkan ketika kawasan Selatan negara ini teruk diancam banjir, negara jiran Singapura kelihatannya terlindung sama sekali. Adakah sebarang kemungkinan atau petunjuk bahawa pemikiran pentadbiran pembangunan republik itu jauh lebih 'altruistik' berbanding para pentadbir kita? Sehebat itukah pemikiran mereka sehingga sistem perparitan dan pengaliran air di sana kelihatannya amat mantap dan sangat boleh diharapkan?

Sedangkan kita sudah menjemput dan menggunakan khidmat nasihat dan kepakaran daripada ramai pakar, seperti senarai berikut:

Dr. Joseph Stiglitz - pakar ekonomi yang pernah menjawat jawatan Naib Presiden Bank Dunia (1997-200) dan pernah berkhidmat di bawah pentadbiran Presiden Amerika Syarikat, Bill Clinton 1983. Buku beliau, Globalization and its discontents mendapat perhatian umum. Professor Jeffery E. Garten pula merupakan ahli akademik Universiti Yale, merupakan pakar yang dijemput khas oleh kerajaan Malaysia di bawah Panel Penasihat Antarabangsa, 2005. Ahli-ahli lain di dalam Panel Penasihat Antarabangsa Malaysia termasuklah: (1) Dr. Just Faaland – Pengerusi dan perunding Kanan Institut Michelsen (CMI) Norway. Beliau ialah bekas Ketua Penasihat Ekonomi kepada Perdana Menteri Malaysia (196801970) serta terlibat dalam membuat Dasar Ekonomi Baru (DEB); (2) Dr. Yukon Huang – Beliau ialah Penasihat kanan kepada Naib Presiden Asia Timur, Bank Dunia; (3) Prof. Peter Nolan – Beliau ialah Pengarah Chinese Big Business Programme dan juga berkhidmat sebagai Haki di Institut Pengurusan Universiti Cambridge; (4) R. Ralph Parks – Pengerusi JP Morgan Asia Pasifik, Hong Kong; (5) Dr. Arjun K. Sengupta – Beliau merupakan Profesor Adjung Pembangunan dan Hak Asasi Universiti Harvard; (6) Claude Smadja – Beliau ialah Pengasas dan Presiden, Smadja & Associates, Switzerland dan dilantik sebagai Pengarah Urusan Forum Ekonomi Dunia (WEF); (7) Dr. Frances Stewart – Beliau ialah Pengarah Pusat Penyelidikan Ketidakadilan, Keselamatan Manusia dan Berhubung Perkauman, Universiti Oxford; (8) Dr. Wing Thye Woo – Beliau ialah Profesor Ekonomi Universiti California dan merupakan bekas penasihat beebrapa kerajaan seperti Indonesia, Mongolia dan Ukraine; dan (9) Dr. Kenneth S. Courtis – Beliau ialah Pengarah Urusan dan Naib Pengerusi Goldman Sachs Asia, Jepun. Beliau merupakan penasihat ekonomi antarabangsa, kewangan dan hal ehwal pelaburan.

Sehingga itu, saya tidak menemui sebarang jawaban.

Read!

The Gladiator

Mengunjungi Colloseum di kota Roma ini tentu mengingatkan saya kepada gladiator...

Akal Budi 72 - Bila Media Menilai Perkhidmatan

Pada seminar ‘Abdullah Ahmad Badawi Tiga Tahun Di Putrajaya: Menjejaki Pencapaian dan Strategi Masa Depan Negara’ yang diadakan di Putrajaya baru-baru ini, timbul beberapa perkara yang amat sesuai untuk ditaakulkan. Pertama, hampir-hampir semua pembentang dan sarjana yang ditemubual oleh pihak media mengaitkan 'keberkesanan' pentadbiran Perdana Menteri dengan aspek-aspek, antara lainnya, integriti, kelembutan dan hemah dalam seni pentadbirannya. Kemahiran berpolitik nampaknya lebih ditekankan. Jika memikirkan dari sudut penyelidikan, semua yang dikaitkan oleh 'sarjana-sarjana' itu merupakan variabel atau pemboleh-pemboleh ubah yang sukar dihitung dengan tepat; non-parametric serta tidak quantifiable.

Seni dan sains pentadbiran berbeza sifatnya walaupun kedua-duanya sangat berkaitan. Dalam hal ini, kontrak atau persetujuan (ijab & kabul) yang mengikat urusan dan hubungan antara kerajaan dengan rakyat tetap juga sama: bahawa kerajaan mestilah dalam apa perkara dan keadaan sekalipun, memberi perkhidmatan tidak berbelah bagi kepada rakyat. Dengan kata lain, keutamaan mana-mana kerajaan mestilah bertumpu kepada kesejahteraan rakyat. Kerajaan yang berkesan mesti mampu menunjukkan pada setiap masa bahawa rakyat sentiasa berasa sejahtera dan tidak terancam. Oleh itu, sekiranya media ingin mengungkapkan kejayaan sesuatu jabatan atau malah sesebuah kerajaan, seharusnya mereka mendapatkan lebih banyak perakuan dan pengiktirafan daripada komponen yang lebih penting daripada sebilangan sarjana atau ahli politik, iaitu tekankan sentimen rakyat. Itu barangkali jauh lebih berkesan dan bermakna. Dengan itu, tentunya sentimen yang berunsurkan altruisme akan lebih menonjol dan dihargai ramai.